საქართველოში  50 ათასი მეწყრული უბანი და 3 000_მდე ღვარცოფული ხევია აღრიცხული. მათზე მეწყერსაწინააღმდეგო ღონისძიება ვერ განხორციელდება, მაგრამ მოსახლეობის დაცვისა და ეკონომიკური ზარალის თავიდან აცილების მიზნით საჭიროა მუდმივი მეთვალყურეობა და ამასთან გასატარებელია პროფილაქტიკური სამუშაოებიც.

This slideshow requires JavaScript.

ლეჩხუმი მეწყერსაშიში ზონაა. მოსახლეობას პრობლემას უქმნის მდინარეები ცხენისწყალი და ლაჯანური. სპეციალისტების თქმით 15-20 წელიწადში ალბათ ლეჩხუმი დაიცლება. 20 წლის წინათ ლეჩხუმში 25 ათასი ადამიანი ცხოვრობდა. მეწყრული მოვლენებისა და მძიმე სოციალური ყოფის გამო რაიონიდან ხალხი გაიქცა. ამჟამად რაიონში დაახლოებით 16 700 ადამიანი ცხოვრობს. ლაჯანურ-ჰესმა ლეჩხუმს უზარმაზარი ზიანი მიაყენა. სილა და ლამი დაბლობში ჩამოდის. შემკვრელ აუზს უზარმაზარი ტერიტორია უკავია და ჰაერს ანესტიანებს. მდინარეების ხშირი ადიდების გამო 400-500 ჰექტარი მიწა სოფლის მეურნეობისთვის უვარგისი გახდა.
გეოლოგიის სახელმწიფო დეპარტამენტის ბოლო მონაცემებით, საშიშ ზონაში 3 000-მდე დასახლებული პუნქტი, 40 000-ზე მეტი ოჯახი და 4,7 მლნ ჰექტარი ტერიტორიაა.
კვლევები ადასტურებს, რომ ბუნებრივი და ანთროპოგენური ფაქტორების გართულებების გამო, ეკოსისტემაში კრიზისული სიტუაცია შეიქმნა,
მიწის ზედაპირზე მიმდინარე გეოლოგიური პროცესების საშიშროებას ზრდის ბუნებრივი ლანდშაფტის ფუნქციონალური კავშირების მკვეთრი ანთროპოგენური დესტაბილიზაცია ადამიანის ზღვარგადასული საქმიანობით (ტყის მასივების უსისტემო ჩეხვა, მიწების ათვისება, ახალი სატრანსპორტო ობიექტების მშენებლობა, რეკონსტრუქცია და სხვა),~ – ამბობენ სპეციალიტები.
ცაგერის რაიონში ორი დიდი მდინარეა, ლაჯანურა და ცხენისწყალი. არავის შეუძლია იწინასწარმატყველოს, რამდენ ქვა-ღორღს ან ლოდს ჩამოიტანს ადიდებული მდინარეები მთიდან. მოსახლეობა სტიქიას ცარიელი ხელებით ებრძვის.